"سلام. لطفاً این یادداشت منو بذارید تو سایتتون بلکه تو فرهنگ بیفرهنگی فعلی ازدواج ما تأثیری داشته باشه. داداشم موقعی که سرباز بود، با دختر صاحب یکی از هتلهای معروف و بزرگ تهران آشنا میشه. اونا ارمنی بودن و ما مسلمون. داداشم یه سال سربازی رو با اون دختر رفتوآمد داشت و خونوادهها هم در جریان بودن. هر چی موقع تمام شدن سربازی داداشم نزدیکتر میشد، داداشم میگفت: دختره میگه برم خواستگاریش اما من نمیتونم چون ما مسلمونیم و اونها ارمنی؛ ما بچه پایین شهریم اونا بچه بالایشهر.
تازه نمیتونم به این دختر اعتماد کنم که قبل از من باچند نفر بوده.
الان حدود 6سال از اون دوره میگذره و داداشم و همسرش اخیراً از یه قدمی طلاق برگشتن و دارن زندگیشون رو میکنن. هفته پیش داداشم داشت دردودل میکرد: اشتباه کردم که 6سال پیش نرفتم سراغ اون دختر ارمنی. روز آخر بهم گفت: تو بیای خواستگاریم، مسلمون میشم. تو بخوای مرد زندگیم باشی، نمیذارم خم به ابروت بیاد.
من تازه با وبلاگتون آشنا شدم و مطالب قشنگی مینویسید. خواهش میکنم راجع به این چیزا هم مطلب بذارید چون حس میکنم شعار نمیدید و دلسوزانه و بیتعصب دردها و مشکلات رو منتشر میکنید. ایشالله هرچی از خدا میخواین بهتون بده و دست به خاک بزنید، طلا بشه.
مریم از تهران(از نظرات دریافتی نوبت شما)
***
خیلی خوشحالم از حسن توجه شما سرکار خانم مریم و همین طور 2-3مخاطب عزیز دیگه که در بخش نوبت شما، نظراتشون رو ثبت کردن.
چشم سرکار خانم مریم. این تأکید و یادآوری شما باعث شد با نگاه جدیتر پرداختن به مسأله ازدواج رو هم در مطالب قرار بدم.
نظرتون هم که بدون کموکاست و تنها با ویرایشهای کوچک لغوی، قرار گرفت تا مخاطبان بخونن.
البته به زودی نویسنده و همکار کمکی هم انشالله باید جذب بکنم و در دستور کاره.
صحبت خیلی زیاده! عجالتاً مطلب رو در همین جا با سه سؤال کلیدی خاتمه میدم تا پستهای بعدی:
. آیا ایمان داشتن فقط به ظاهر و نمازوروزه گرفتنه؟
. چرا پدرومادرها با سختگیریهای بیش از حد و غیرضروری(که بعضاً متأسفانه متأسفانه از طرف خانوادههای دخترخانمهاست)، مانع ازدواج آسون جوونا میشن؟
. آیا وقت اون نرسیده که خانوادهها و مسئولا به خودشون بیان و فکری اساسی بکنن و جلوی آسیب بیشتر جوونها و خونوادهها رو بگیرن؟
باز هم از لطفتون به کهنهسرباز عجول متشکرم.
پینوشت کاملاً بی ربط اما جدی: به دولت محترم پیشنهاد میکنم از صداوسیما برای طوفانهای فکری مردم برای حل مشکلات کمک بگیره؛ مثالش همین مسابقههای پیامکی و نظرسنجیها. یه بار هم به جای مسابقههای پیامکی کممحتوا، درباره مسائل روز همفکری بگیرن از مردم. میتونه یه طرح باشه حتی؛ 30روز آزمایشی و هر روز نظرسنجی از کل مردم کشور در قالب مسابقه پیامکی رسانه ملی. زمانش هم قبل اخبارها و برنامههای مهم یه شبانه روز. نتیجه رو هم روز بعد همراه مسابقه بعدی شفاف به مردم اعلام بکنن. چرا نگفتم نظرسنجی اینترنتی چون همه به اینترنت دسترسی ندارن اما تلویزیون و رادیو رو چرا. البته اینترنت هم میتونه با این طرح پیشنهادی کهنهسرباز عجول همکاری بکنه. کاری نداره! چند سایت مطرح خبرگزاری هماهنگ با این طرح بیان کمک کنن.
اینم پیشنهاد دلسوزانه برای حل مشکلات کشور که بعداً برخی نگن کهنهسرباز عجول فقط گله میکنه و انتقاد.
مطالب مرتبط:
. هر عیب که هست، از مسلمانی ماست ؛
. چه کنیم زندگی شادی داشته باشیم؟